حالت شرطی نوع اول در زبان انگلیسی
حالت شرطی نوع اول (conditional I) نوعی از حالت شرطی است که معمولا برای نشان دادن فعالیت که می توانسته در شرایطی خاص صورت گیرد استفاده می شود.
کاربرد
- فعالیت یا کاری در زمان حال یا آینده که می توانسته تحت شرایطی خاص صورت بگیرد. (اما در شرایط فعلی انجام نمی شود.) به مثال زیر توجه کنید:
If I had time, I would help you.
(اگر وقت داشتم، به تو کمک می کردم. [نشان می دهد که الان وقت ندارم و به تو کمک نمی کنم.])
ساختار گرامری
برای ساختن حالت شرطی نوع اول از فعل کمکی would به همراه شکل ساده (شکل زمان حال) از فعل اصلی استفاده می شود. جدول زیر نحوه ساخت انواع جملات در این حالت را نشان میدهد:
|
جملات مثبت |
جملات منفی |
جملات سوالی |
|
| برای همه حالت ها مشابه |
I would speak |
I would not speak |
Would I speak? |
شکل کوتاه
به ویژه در حالت محاوره ای از زبان انگلیسی برخی افعال و ضمایر تا حدی با هم ترکیب می شوند. به این حالت شکل کوتاه شده از افعال گفته می شود. جدول زیر حالت های مختلف کوتاه شده از حالت شرطی نوع اول را نشان می دهد:
|
شکل بلند |
شکل کوتاه |
مثال |
|
would |
…’d |
they’d |
|
would not |
…’d not/… wouldn’t |
I’d not/I wouldn’t |
لینک های مفید
| موضوعات | ||||
|---|---|---|---|---|
| زمان ها | ||||
افعال بی قاعده | ||||
آینده کامل | ||||
۱ دیدگاه. نظر بدهید
ممنون ساده و مفید بیان شده بود