زمان گذشته استمراری در زبان فرانسه
از زمان گذشته استمراری یا imparfait برای نشان دادن طول کشیدن یا تکرار یک عمل در گذشته استفاده می شود.
کاربرد
- توصیف یک عمل در گذشته. به مثال زیر توجه کنید.
Quand il était petit, Lucas aimait beaucoup les gâteaux. (وقتی لوکاس کم سن بود، واقعا کیک دوست داشت.)
- توصیف یک فرد، چیز، نظر … در گذشته. به مثال زیر توجه کنید:
Lucas était un enfant très gourmand. (وقتی لوکاس کم سن بود به غذای خوب علاقه داشت.)
- عادت ها و فعالیت های تکراری در گذشته. به مثال زیر توجه کنید:
Tous les jours, il faisait un gâteau avec son amie Florence. (هر روز او با دوستش فلورنس یک کیک می پخت.)
- فعالیت های همزمان در گذشته. به مثال زیر توجه کنید:
Pendant qu’il regardait la recette, Florence préparait la pâte. (همانطور که او دستور غذا را می خواند فلورنس مایع کیک را اماده می کرد.)
- تاکید بر اینکه یک فعالیت در گذشته برای مدتی طول کشیده. به مثال زیر توجه کنید:
Ils cuisaient le gâteau puis mangeaient une part au dessert. (آنها کیک را پختند و بعد برای دسر یک تکه خوردند.)
ساختار گرامری
برای ساختن زمان گذشته استمراری بن فعل در زمان حال را برای اول شخص جمع در نظر میگیریم و سپس پسوندهای زیر را با توجه به نوع فعل به آن اضافه می کنیم. (این پسوندها بری همه انواع افعال یکسان است.)
شخص |
افعال er |
افعالir |
افعالir |
افعالre |
اول شخص مفرد |
j’aimais |
je finissais |
je dormais |
je vendais |
دوم شخص مفرد |
tu aimais |
tu finissais |
tu dormais |
tu vendais |
سوم شخص مفرد |
il/elle/on aimait |
il/elle/on finissait |
il/elle/on dormait |
il/elle/on vendait |
اول شخص جمع |
nous aimions |
nous finissions |
nous dormions |
nous vendions |
دوم شخص جمع |
vous aimiez |
vous finissiez |
vous dormiez |
vous vendiez |
سوم شخص جمع |
ils/elles aimaient |
ils/elles finissaient |
ils/elles dormaient |
ils/elles vendaient |
* بیشتر افعال ir در زبان فرانسه مشابه finir. Choisir, réagir, réfléchir صرف میشوند. برای این گروه از افعال در حالت جمع -iss- را به بن فعل اضافه می کنیم.
** بیشتر افعال ir که از نوع قبلی نیستند دراین درسته قرار می گیرند. افعالی مثال dormir. Mentir, partir از این گروهند، در حالت جمع این افعال -iss- به بن اضافه نمی شود.
فعل avoir در زمان گذشته باقاعده است و تنها فعل être به صورت بی قاعده صرف می شود. جدول زیر طریقه صرف این افعال را نشان می دهد.
شخص |
avoir |
être |
اول شخص مفرد |
j’avais |
j’étais |
دوم شخص مفرد |
tu avais |
tu étais |
سوم شخص مفرد |
il/elle/on avait |
il/elle/on était |
اول شخص جمع |
nous avions |
nous étions |
دوم شخص جمع |
vous aviez |
vous étiez |
سوم شخص جمع |
ils/elles avaient |
ils/elles étaient |
استثناها
- در افعالی که به cer ختم می شوند و اول شخص جمع زمان حال آنها با ç مورد استفاده قرار میگیرد در زمان گذشته استمراری هم ç را نگه می دارند. (به جز در اول شخص و دوم شخص جمع) به مثال زیر توجه کنید:
lancer – nous lançons, je lançais, tu lançais, il lançait, nous lancions, vous lanciez, ils lançaient
- در افعالی که به ger ختم می شوند، حالت اول شخص جمع با e ساخته می شود. این e در زمان گذشته استمراری هم باقی می ماند. (به جز در اول شخص و دوم شخص جمع) به مثال های زیر توجه کنید:
manger – nous mangeons, je mangeais, tu mangeais, il mangeait, nous mangions, vous mangiez, ils mangeaient
- دو فعل falloir و pleuvoir که تنها در حالت سوم شخص مفرد استفاده می شوند در گذشته استمراری به این صورت صرف می شوند:
falloir → il fallait
pleuvoir → il pleuvait
۱ دیدگاه. نظر بدهید
بسیار مفید و جانع بود .ممنونم