وجه امری در زبان ترکی استانبولی
وجه امری در زبان فارسی از وجه التزامی درست می‌شود. در زبان ترکی استانبولی، در همه شخص‌ها می‌توان وجه امری ساخت. در فارسی با کلمه بگذار وجه امری برای همه صیغه‌ها درست می‌شود مثلا بگذار بروم، بگذارید بیاید و …
برای دوم شخص مفرد و جمع با اضافه کردن ب به ابتدای بن مضارع وجه امری ساخته می‌شود مثلا بخور، بروید.
در زبان ترکی، پسوندهای وجه امری برای اول شخص مفرد و اول شخص جمع همانند حالت التزامی است.
حالت مثبت
| Biz (y) -elim/-alım | Ben (y) -eyim/-ayım |
| Siz (y) -in/-ın/-un/-ün | Sen ø |
| Onlar -sinler/-sınlar/-sunlar/-sünler | O -sin/-sın/-sun/-sün |
نکته:
حالت دوم شخص جمع، علاوه بر پسوندهای -in/-ın/-un/-ün حالت مودبانه نیز دارد و در حالت مودبانه از پسوندهای -iniz/-ınız/-unuz/-ünüz استفاده می‌شود که در ترجمه فارسی می‌توان از واژه لطفا برای معادل سازی استفاده کرد، مثلا:
Kapıyı açın (در را باز کنید)
kapıyı açınız (لطفا در را باز کنید)
حالت منفی
| نمانیم | kalmayalım | Biz -meyelim/-mayalım | نمانم | kalmayayım | Ben -meyeyim/-mayayım |
|
نمانید (لطفا نمانید) |
Kalmayın (kalmayınız) |
Siz -meyin/-mayın (-meyiniz/-mayınız) |
نمان | kalma | Sen -me/-ma |
| نمانند | kalmasınlar | Onlar -mesinler/-masınlar | نمانَد | kalmasın | O -mesin/-masın |
سوالی مثبت و منفی
برای سوالی کردن مافی است بعد از فعل پسوند سوالی mi/mı/mu/mü را بیاوریم، مثلا gideyim mi? (بروم؟) دقت کنید که دوم شخص مفرد و دوم شخص جمع در وجه امری حالت سوالی ندارند.