وجه امری در زبان فارسی از وجه التزامی درست می‌شود. در زبان ترکی استانبولی، در همه شخص‌ها می‌توان وجه امری ساخت. در فارسی با کلمه بگذار وجه امری برای همه صیغه‌ها درست می‌شود مثلا بگذار بروم، بگذارید بیاید و …

برای دوم شخص مفرد و جمع با اضافه کردن ب‍ به ابتدای بن مضارع وجه امری ساخته می‌شود مثلا بخور، بروید.

در زبان ترکی، پسوندهای وجه امری برای اول شخص مفرد و اول شخص جمع همانند حالت التزامی است.

حالت مثبت
Biz (y) -elim/-alım Ben (y) -eyim/-ayım
Siz (y) -in/-ın/-un/-ün Sen ø
Onlar -sinler/-sınlar/-sunlar/-sünler O -sin/-sın/-sun/-sün

نکته:

حالت دوم شخص جمع، علاوه بر پسوندهای -in/-ın/-un/-ün حالت مودبانه نیز دارد و در حالت مودبانه از پسوندهای -iniz/-ınız/-unuz/-ünüz استفاده می‌شود که در ترجمه فارسی می‎توان از واژه لطفا برای معادل سازی استفاده کرد، مثلا:

Kapıyı açın (در را باز کنید)

kapıyı açınız (لطفا در را باز کنید)

حالت منفی
نمانیم kalmayalım Biz -meyelim/-mayalım نمانم kalmayayım Ben -meyeyim/-mayayım

نمانید

(لطفا نمانید)

Kalmayın

(kalmayınız)

Siz -meyin/-mayın (-meyiniz/-mayınız)

نمان kalma Sen -me/-ma
نمانند kalmasınlar Onlar -mesinler/-masınlar نمانَد kalmasın O -mesin/-masın
سوالی مثبت و منفی

برای سوالی کردن مافی است بعد از فعل پسوند سوالی mi/mı/mu/mü را بیاوریم، مثلا gideyim mi? (بروم؟) دقت کنید که دوم شخص مفرد و دوم شخص جمع در وجه امری حالت سوالی ندارند.

لینک های مفید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.